درگذشت استاد فضل الله اعتمادی ( برنا ) شاعر اصفهانی

رساله تاجیه : باب چهارم - در احوال رجال دیوانی و بزرگان و ارکان ملوک* گردآوری و پژوهش : غلامرضا نصراللهی۱. تاج الدین ابوبکر مستوفی قزوینی . از مستوفیان مشهور قزوین در قرن هفتم هجری است . نسبتش به حر بن یزید ریاحی می رسد. تا اواخر قرن هفتم هجری زنده بوده و فرزندش حمد الله مستوفی مورخ برجسته و مولف کتاب " نزهه القلوب " و " تاریخ گزیده " است.۲. ملک تاج الدین نصر ؛ از ملوک سیستان در قرن ششم هجری ۳. ملک تاج الدین حرب از ملوک سیستان د قرن هفتم هجری بخوانید, ...ادامه مطلب

این رساله در شرح حال اجمالی رجال مشهور و ملقب به تاج الدین ( و ایضاً تاج الدوله ، تاج الاسلام ، تاج الملک ، تاج الواعظین و ...) نوشته می شود.* نام این ۴ نفر در " منشآت در ستایش رشیدالدین فضل الله وزیر " ( نسخه شماره ۱۸۸/۳ ج موجود در کتابخانه دانشکده دانشکده ادبیات دانشگاه تهران ) آمده است :- تاج الدین محمد اخلاطی- تاج الدین ابومحمد عبدالله بن عمرو بن احمد ورقینی ( قاضی تبریز )- تاج الدین علی بن یونس دزماری- تاج الدین علی بن محمود بن محمد خراسانی یازری) فهرست دانشکده ادبیات دانشگاه تهران ج ۱ ص ۴۸۰ )* در جُنگ اشعار شماره ۲۴۴۶ کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران شهرهایی از این شاعران وجود دارد :- تاج الدین عمر بن مسعود- تاج الدین اسماعیل باخرزی- تاج الدین سمرقندی- تاج الدین آبی سرخسی- تاج الدین ریزه- تاج الدین جاجرمی( فهرست مرکزی دانشگاه تهران ج ۹ ص ) بخوانید, ...ادامه مطلب

رساله تاجیه* گردآوری و پژوهش : غلامرضا نصراللهیغرض از تصنیف این رساله بیان ترجمه ی احوال جمعی از شعراء و فضلاء و اهل قلم و کارگزاران دیوانی ملقب به تاج است و این رساله را چهار باب است :باب اول - در احوال شعراء ‌و ادباء و مترسلین و ارباب قلمباب دوم - در احوال خطاطان و کاتبانباب سوم - در احوال علماء و فضلاء و حکماءباب چهارم - در احوال رجال دیوانی و بزرگان و ارکان ملوکباب اول - احوال شعراء ‌و ادباء و مترسلین و ارباب قلم۱. تاج الدین بخاری ، شاعر ادیب که شعری از او در " مجمع البحور " ( نسخه شماره ۸۵۱ کتابخانه دکتر حسین مفتاح در تهران ) وجود دارد. ( نشریه نسخه های خطی ج ۷ ص ۲۱۹ )۲. تاج الدین اسماعیل سرخسی ؛ از شاعران و ادیبان قرن هجری است عوفی در کتاب " لباب الالباب " می نویسد : " الاجل تاج الدین اسماعیل باخرزی که از اکابر و اعیان باخرز بود و ذات او مجمع فضایل و مفاخر هر جوهر نادری که از قعر بحر خاطر جوهری ضمیر او در سلک کلک کشیدی ، لؤلؤ لالا بودی و هر معنی بکر که نتیجه ٔ بنات فکر او بودی بانگشت احتقار در دیده ٔ ابکار جنان و دلبران جهان زدی این غزل از لطف لفظ او نمونه ای است و از گل چمن فضل او گونه ای می گوید:غزلتا خبر وصل آن نگارنیایدگلبن امید من ببار نیایدتا که نیاید نگار من بکنارم حسرت و درد مرا کنار نیایدتا سر آن زلف بی قرار نگیرم در دل بی صبر من قرار نیایدتا که ورا در بر استوار نگیرم زندگی خویشم استوارنیایدجان وجوانی مرا ز بهر تو بایست بی تو کنون هر دوم بکار نیایدچشم ندارم بروزگار وصالت بخت من این روز و روزگار نیایداز تو و هجر تو زینهار نخواهم کز تو و هجر تو زینهار نیاید.غزلتا بکوی تو ره گذر دارم کافرم گر ز خود خبر دارم دل ربودی و قصد جان داری رسم و آیین تو زبر دارم غمت ا, ...ادامه مطلب