نوشته : استاد سید مصلح الدین مهدوی درویش عبدالمجید طالقانی فرزند عبداللّه خوشنویش و شاعر نامی و بزرگترین خطاط خط شکسته ، از اهل طالقان در سال 1150 ه. ق. در روستای «مهران» طالقان متولّد شده و در لباس فقر و درویشی به اصفهان آمده و در این شهر به درویشی و پرسه زنی می گذرانیده، سپس در اثر عشق و علاقه به دنبال کسب کمال و فضائل رفته و در خط شکسته به مقامی رسید که بر همه استادان در این فن مقدّم گردید و به حدّی ترقی کرد که رونق خط شفیعا را شکست. در «مجمع الفصحاء» گوید: بعضی او را بر شفیعا و میرزا حسن رجحان دادند و برخی مانند ایشان شمردند «حاجب شیرازی» درباره او گوید: ای گشته مثل ز خوشنویسی ز نخست مفتاح خزائن هنر خامه توست تا کرده خدا لوح و قلم را ایجاد ننوشت کسی شکسته را چون تو درست درویش، در خط شکسته شاگردان بسیاری تربیت کرد که مشهورترین آنان: خواجه ابوالحسن فسائی ، میرزا ابوالقاسم انجوی شیرازی ، میرزا ابوالقاسم خواجوئی (میرزا کوچک) ، میرزا محمّدباقر سروش اصفهانی ، شیخ رحیم مایل اصفهانی6. آقا محمّدرضا شکسته نویس اصفهانی (آقا رضای کر) ، میرزا عبدالوهاب کلانتر (حاکم اصفهان) و فضعلی بیگ دنبلی خوئی بوده اند. از آثار گرانبهای او جز قطعات و مرقعات متعدّد، نسخه ای از «گلستان سعدی» است که در کتابخانه سلطنتی سابق موجود بوده است. نمونه خط درویش عبدالمجید در موزه کتابخانه ملی م, ...ادامه مطلب