بی مهری ها و تبعیض ها علیه مهاجرین افغانستانی ... تا کی ؟ تا کجا؟!

       اگر از ما بپرسند نزدیک ترین ملت در بین ملت های دنیا به ایران کدام ملت است قطعا پاسخ می دهیم : افغانستان. هنوز دویست سال از جدایی افغانستان از ایران نگذشته است. دست پلید استعمار انگلیس ملت یکپارچه فارسی زبان را از هم جدا کرد که برای ساکنان بخش جدا شده سرنوشت تلخی را رقم زد و از روز جدایی از دامان مادر خود ، دیگر رنگ آرامش را به خود ندیدند.

اکنون پس از گذر سال ها و وقوع دهها جنگ و خونریزی و مهاجرت میلیون ها نفر از اهالی افغانستان به ایران شاهد حضور آنان در ایران هستیم. دولت ایران می تواند در پروژه های عمرانی و اقتصادی افغانستان حضور بیشتری داشته باشد. سرمایه گذاری در افغانستان بهتر از سرمایه گذاری در هر کشور دیگر است. چون رونق اقتصادی افغانستان باعث بازگشت مهاجرین به کشورشان می شود و وضعیت اقتصادی ایران را هم بهبود می بخشد.متاسفانه بی توجهی که در این امر دیده می شود باعث شده که بیگانگان و ابرقدرت ها به بهانه مبارزه با تروریسم یا بازسازی در افغانستان جاپایی برای خود باز کنند . در حالی که دلسوز مردم افغانستان نیستند. ارتباط فرهنگی دو کشور به نفع هر دو ملت است. سینما و تلویزیون ایران می تواند بازار  محصولات فرهنگی را که به دست فیلم های هندی و آمریکایی است را به دست بگیرد و برای همبستگی دو کشور و جلوگیری از نفوذ فرهنگی ابیگانگان در فغانستان گام های بلندی بردارد. صادرات کتاب و نشریه از ایران به افغانستان هم می تواند به بازار نشر ایران کمک کند و روابط فرهنگی دو ملت را افزایش دهد.

    متاسفانه بسیاری از مردم خود ما نسبت به مهاجرین افغان به دیده ی تحقیر می نگرند و در بسیاری از موارد با تبعیض برخورد می کنند. در حالی که از قدیم مهمان نوازی ایرانیان در جهان زبازد بوده و این رفتارها زیبنده ما ایرانی ها نیست. حضور این مهاجرین در ایران یک فرصت ارزنده است که بتوانیم با آموزش دادن و با سواد کردن و مهارت آموزی به آنان فرهنگ خود را به افغانستان صادر کنیم. اگر دستگاه دیپلماسی به دولت افغانستان کمک کند که تا حدودی مشکلات اقتصادی و امنیتی افغانستان حل شود آن وقت تعداد زیادی از مهاجرین به خانه و کاشانه خود باز می گردند.

       معمولا در دنیای امروز کمتر کشوری از اقامت دائم مهاجرین خارجی در کشور خود استقبال می کند. مصالح و منافعی هم ایجاب می کند که کشور ما درباره اقامت مهاجرین خارجی محدودیت هایی قائل شود. با این حال لازم است مهاجرین دارای مجوزهای قانونی بتوانند از حقوقی که اتباع ایرانی دارا هستند بهره مند شوند.

        درباره دانش آموزان افغانستانی در ایران هم مشکلات زیادی دیده می شود. ثبت نام آنان با دشواری های زیاد همراه است و برنامه مستقلی برای آموزش آنان درنظر گرفته نشده است. دولت ما می تواند با هزینه خود مهاجرین و دولت افغانستان مدارسی ویژه دانش آموزان افغانی برپا کند و با همکاری وزارت فرهنگ افغانستان کتاب ها و مواد درسی مناسب را برای آنان فراهم کند.

       نباید فراموش کنیم که تلاش ما برای تحصیل دانش آموزان افغانستانی در آینده موجب افزایش سواد و مهارت مهاجرین می شود و این موضوع به معنی پیشرفت افغانستان و حل مشکلات اقتصادی و امنیتی این کشور است و حتما تاثیر مثبتی برای ما خواهد داشت.

  و حرف آخر این که ایران تنها کشوری است که می تواند  با فرهنگ غنی و دیرینه خود منادی صلح و آرامش و پیشرفت  در منطقه باشد. ایران با اتخاذ سیاست بی طرفی در مناقشات منطقه می تواند باب گفت و گو و توافق را در بین طرف های درگیر در بحران ها باز کند و با میانچیگری  و ایجاد صلح از وقوع نا امنی و جنگ در منطقه جلوگیری کند و نگذارد پای ابرقدرتهای استعمارگر به مشکلات مردم منطقه باز شود. و این ظرفیت باید به دست دولت و ملت ایران مورد استفاده قرار گیرد.

موضوعات مرتبط: مقالات فرهنگی
برچسب‌ها: افغانستان , مهاجریت افغانستانی , روابط فرهنگی درگذشت استاد فضل الله اعتمادی ( برنا ) شاعر اصفهانی...